پاییز مقصر ترینِ زندگی ماست

این روزهام داره به عجیب ترین حال ممکن سپری میشه

اونقدر عجیب که تا میام به خودم بیام و فرصتی پیدا کنم برای اندکی با خودم بودم

فرصتی پیدا کنم برای پرسه در حوالی افکارم شب شده و من خسته م

شاید هم پاییز و روزهای کوتاه و عقربه هایی که تند تر حرکت میکنند بی تاثیر نباشه

اصلا فلسفه پاییز همینه 

که همه بودن ها و نبودن ها ، همه نیومدن ها ، همه نرسیدن ها و همه فرصت های نداشته رو بندازی گردنش